PASRAH
(2)
(2)
ing tengahing wengi kang wadi
sukmaku ngganthang nywara sambat sora
eagaku kang wus kepangan mangsa
wiwit saiki muspra tanpa guna
panyawangku
manther tumuju cahya rembulan kang alum
kang kinanthi kedhipe lintang kebak klilip
nambah memala ngupadi papan dunungku
sumiliring angin atis wengi
ngiring pengangenku minggir ing arenging jurang
kareben bisa nemokake sejatine panandhang
aku dipeksa kuwat lan kwagang
swara kewan alasan
ngumandhang paweh rancaking tumapake karep
dikepiye wae aku kudu madhep manteb
napaki wektu sisaning uripku
dhuh, Gusti Allah
aku jejering titah sawantah
mung sadrema lumampah
pasrah
A. Sardi
Tidak ada komentar:
Posting Komentar