ING KORI IKI
atiku kopong ngadhang suwe tekamu
kamangka wis telung mangsa kowe nglungani aku
ninggal lara lan tatu kang ngaru biru
kebletheng ing tengahing pepeteng
ing lawanging ati iki
aku sedya setya tuhu ngenteni
nandyan wektu wis lir gumanti
rasa tresna iki wis ngoyot ing ati
panyawangku nglambrang ora karuan
mumbul dhuwur ilang ing geganan
kabur ing panasing srengenge brangasan
apa isih ana turahan rasa katresnan
ing lawanging ati iki
dawa dongaku cumundhuk ing lathi
mili bareng tumetesing bun-bun adi
nelesi rasaning jiwa kang nglari.
A. Sardi
Tidak ada komentar:
Posting Komentar