KEBEBASAN

KABEBASAN

suk yen ana kalane
dalan kang saiki kebak brangkalan,
          bakal rinasa lempar padhang gilar-gilar
akeh wong padha tetangisan nemu kabegjan
akeh kewan alasan malih dadi pomahan
akeh kewan njero kandhang padha keplayu ngudi papan
wis ora ana maneh kurungan
wis ora ana maneh paukuman

LAWANG PUNGKASAN

LAWANG PUNGKASAN

ing lawang pungkasan iki
sukmaku anguk-anguk donya
ngetung dhendhaning dosa
nalika ngetutake jluntrunge raga
ngumbar duraka lan angkara murka
ngoyak nak lan kepenake rasa

ing lawang pungkasan iki
aku wis ora kwagang ngucap donga
aku wis ora bisa sambat lara
aku wis ora bisa apa-apa
luwih-luwih lawang pungkasan wis menga

ing lawang pungkasan iki
pangiraku iki lawanging nraka
papan paukumaning manungsa dosa
kebak wrejit cacing nggawa memala
aku wis dudu sapa-sapa
aku wis ora duwe makna.

                                           A. Sardi-DL. 9-6-2018

PALERENAN

PALERENAN

sawetara wektu, aku kudu mandheg
sawetara wektu, aku kudu tetebah dhadha
sawetara wektu, aku ngupaya ngulu idu
sawetara wektu, ambles bumi semedi
sawetara wektu, aku kudu ndhungklukake sirah ngelu
sawetara wektu, aku kudu noleh mamburi

nadyan mung wektu sedhela
aku kudu leren
aku kudu unjal ambegan
aku kudu merem

A. Sardi

ING NGENDI BAKAL NDAK UDI

ING NGENDI BAKAL NDAK UDI

kapangku mbuntel sakabehing pangrasaku
gumeleng lumebu ing alam peteng
sliramu wis nglalekake aku
embuh kagawa angin tekan ngendi
kasempyok ombak sing endi
aku ora bisa maca
aku ora bisa ngrenda
kabeh kapangku wus sirna
klelep ing jembaring samodra.

                            A. Sardi

SURASANING RASA KUCIWA

SURASANING RASA KUCIWA

O, sang bagaskara

Apa tegese  manjing nggegana

Yen sliramu pana surasaning rasa

Kang mbedhedheg ngganjel dhadha

O, sang maruta

Apa pamrihmu mobah mosik

Nggeterake rasa kebak panalangsa

Yen sliramu teka ngganda memala

O, sang pedhut

Apa dayamu kumalungkung

Brukut lan rapet ngemuli gunung

Apa ra ngeri rasaning rasa kesandhung

O, sang bun-bun esuk

Tumetesmu gilir gumanti dadi tangis

Tangising ati ketaman tumindak wengis

Ajur mumur kaya diris-iris

                                                A. Sardi  

TALINING RASA

TALINING RASA

Talining rasa iku pangumbara

Tanpa ana tapel watese

Lumaku nurut jlantruning ati

Megar-mingkup kaya lawanging donya

Munggah-mudhun kaya ombaking jaladri

Nemahi padhang lan peteng, kaya rina lan wengi

Panas kaya hawaning srengenge ing mangsa ketiga

Adhem njekut kaya hawa ing mangsa bedhidhing

            Talining rasa krasa kemulan piwulanging agama

            Ngresep ing njero dhadha yen dilakuni kanthi sampurna

            Laku rekasa ditampa kanthi gumbira

            Ketaman begja disyukuri kanthi legawa

            Nadyan nemahi pati dianggep pungkasaning sesuci

Talining rasa bakal udar tanpa piguna

Yen kelangan teken cekelaning kalbu

Bakal kesaput mendhung prahara yen endha

Ilang rasa kamanungsane manungsa

Tumiba ing cilaka nraka kebak memala

Brangasan nalika kapanjingan setan

            Talining rasa kaya wis ora tumali dadi siji

            Manungsa padha ngoyak drajading dhiri

            Mentingake mukti ing donya katimbang ing swarga

            Kelangan kebat papat punjering urip

            O, manungsa den elinga Gusti.

NURUT ILINING BANYU

NURUT ILINING BANYU

Waleh-waleh apa

            Aku jejering manungsa

                        Mlaku nurut ilining tirta

                                    Nadyan kudu nyandhing maruta

                                                Nadyan kudu nglegena

                                                            Nadyan nemahi pepalang dawa

                                                                        Aku pasrah jiwa lan raga

                                                                       

Aku tirta tirtaning jiwa

            Nedya pasang japa mantra

                        Nedya ngucap japa mantra

                                    Nedya pasang maneka sengkala

                                                Kareben sakabehing titah ing donya

                                                            Kersa netesake raha saka njero raga

                                                                        Tanda pangurbanane jiwa

A. Sardi

           

                                                           

TUMANGSANGING KAPANG

TUMANGSANGING KAPANG

Nadyan durung ana samangsa

Wewayanganmu tansah ngegla manjila

Kebak esem gumbira ing sangarepe netra

Eman, aku ora bisa kandha lan crita

Dhadha iki kebak surasaning rasa asmara

Nadyan durung ana samangsa

Raga pinisahake jembaring samodra

Katutup sewu pedhuting arga

Secuwil gambar praupamu ora bisa kanggo tamba

Ndayani swaraning rasa saya tambah sora

Nadyan durung ana samangsa

Kapang iki tumangsang ing jiwa

Mabur bareng ambegan landhung kang muspra

Nlesep ing alaming panglamunan nyata

Mecahi  watu lakuning laku kang ora sranta.

                                                            A. Sardi

ING EMPERANING TOKO

ING EMPERANING TOKO

Ana crita manungsa sajodho

Lungguh ndhodhok ngekep dhadha

Sedhela-sedhela ngunjal ambeganing rasa

Ucul bareng lumakuning tirta grimis riwis-riwis

Kairing swara miris saka njero weteng

Kumrucuk kaya ilining banyu udan tumiba

Sawetara

Ing papan kana

Maneka wong manca padha suka gumbira

Lungguh ing kursi empuk ora krasa sumuk

Ngadhep ambeg lan omben-omben kelangenan

Ora nggagas sesuk bakal kapiran

Ora kuwatir nadyan kadohan zikir

                                                A. Sardi