PENGANGEN-ANGEN

PENGANGEN-ANGEN

nalika jumangkahe sikil isih secuwil
atiku mung kasil ngrasa rong prekara
seneng lan susah lelakoning lak
adoh lan cedhak kekepan katresnan
larang lan murah esem sinungging

nalika aku kasil munggah ing tataran kapisan
akeh tinemu reridhuning kalbu
aku rumangsa kijenan ing tengahing karamean
aku rumangsa kadohan ing katresnan
aku rumangsa ora duwe Pangeran

saiki ngancik ing tataran kapindho
pengangen-angenku owah ngoyak urip kepenak
kabeh kabutuhan sarwa cumepak
yen bisa kabeh sarwa dadi darbekku
mula aku ora ngetung tenaga lan wektu
mburu hardaning napsu

munggah ing tataran kaping telu
rumangsaku kabeh wus dak dilat
rumangsaku kabeh nate dak rungu
rumangsaku kabeh nate sinawang
nanging ngapa kabeh sarwa isih kurang

saiki sikilku gumeter
ancik-ancik watu tandha tadhahing laku
anguk-anguk luwenging kubur peteng
pasrah bongkokan marang sing kwagang
misungsungake sakahebing pokal lan pakaryan
ngetung cacahing dosa minangka dhendha lan paukuman

pupus punthes pengangen-angenku.

                                                           A. Sardi