KAMAR TAMU

KAMAR TAMU

adoh lelamunanku
nrabas ing suwaliking gambar esemmu
kang gumantung ing sandhing papan palungguhanku
ing kamar tamu
ya ing papan iki
aku lan sliramu nate tinemu
ngrenda endahing asmara
ngrakit racikaning ukara
kanggo pancadan ngambah jagad anyar
kareben tembe ora tansah kumambang
kareben ing tembe ora tansah klelep ing edaning jaman

ing kamar tamu prasaja iki
crita isih cetha bawera
tanganku ngremet-ngremet drijimu
sliramu pasrah sumarah
tanpa ana rasa getun lan keduwung
tanpa ana mayuta tetimbangan
kanggo nolak lan swala nampa katresnanku
kabeh dadi cathetan kang katulis ing kalbu

kamar tamu saiki malih dadi biru
aku lan sliramu wis ngancik ing pucuking wektu
sakabehing laku
sineksen ing wewayangan kabungahan
nggugah rasa katresnan
kang saiki isih kebak wewayangan.

                                                     A. Sardi